Waan

degenen
hé, het is oké
als je ziet waar je vandaan komt
en waar je bent
je went aan het idee
hé, het is oké
als je stilstaat bij jezelf
en niet meer vlucht of rent
je neemt jezelf toch mee
hé, het is oké
het is oké, hé, het is oké
het zijn niet je genen
maar degenen om je heen
als het anders is dan je gedacht had
geloof me maar
je bent echt niet alleen
hé, het is oké
laat je luchtkastelen vliegen
en kom thuis bij mij
we hoeven nergens heen
hé, het is oké

ze komt terug
het regent pijpenstelen ik ben doorweekt
voor ik goed en wel thuis ben
buiten adem binnen toch zing ik zacht
als ik naar boven ren
op de mat ligt een blauwe enveloppe
ach ik weet allang hoe laat het is
ik laat hem lachend liggen
pak een biertje dat over datum is
mijn telefoon trilt haar what’s app
zegt dat ze nu haar jas aan doet
ik blijf online om nu al bij haar te zijn
ze komt terug, ze komt terug
alles is goed
ik lees honderdduizend keer haar what’s app
ik kijk wanneer zij voor het laatst keek
trap weken pizzadozen onder mijn bed
ik zet haar liefste thee
en het dak lekt en de wereld vergaat
als ik de krant geloven moet
ik kan er niets aan doen
maar het maakt me niet uit
ze komt terug ze komt terug
alles is goed
ongelofelijk gelukkig vandaag
ongelofelijk gelukkig vandaag
ongelofelijk gelukkig vandaag
ze komt terug
ze komt terug
alles is goed

waan
er zijn meer meningen dan mensen
we waaien met de winden mee
wie surft nog in tegen de stroming
we zijn golven in een woordenzee
wie surft nog in tegen de stroming
we zijn golven in een woordenzee
lief, ik heb je nodig
lief, kijk me maar aan
pak mijn hand en laat de wereld gaan
laat de wereld in haar waan
geen idee wat ik moet vinden
ik vind eigenlijk steeds minder meer
en wat ik zeg mag je weerleggen
ik leg me liever bij je neer
en wat ik zeg mag jij weerleggen
ik leg me liever bij je neer
lief, ik heb je nodig
lief, kijk me maar aan
pak mijn hand, laat de wereld gaan
laat de wereld in haar waan
als de wereld je te veel is
veel te groot of veel te klein
laten wij dan samen schuilen
stil de tijd, ik wil bij je zijn
laten wij dan samen schuilen
stil de tijd, ik wil bij je zijn
laten wij dan samen schuilen
stil de tijd, ik wil bij je zijn
laten wij dan samen schuilen
stil de tijd, ik wil bij je zijn

dit lege land
laat de mensen praten en de boeren dorsen
laat de DJ schreeuwen, laat de jeugd maar morsen
laat het spel maar doorgaan, winnen en verliezen
god en vaderland, discussiëren kiezen
laat de krantenkoppen, schreeuwen moord en brand
laat mij er maar buiten, laat mij maar het land
laat mij dit lege land, laat mij dit lege land
laat de tijd marcheren, langs gebaande paden
laat je opwaarderen, laat je zelf maar raden
shoppen op koopzondag en verjaarsvisite
laat je facebookvrienden ’s avonds meegenieten
laat zien hoe geweldig voorkomend en charmant
laat je maar meeslepen maar laat mij het land
laat mij dit lege land, laat mij dit lege land
zo gezellig als je langskomt, heb je weer een nieuwe auto
zielig hoor die vluchtelingen, zeker hier op deze foto
wij gaan vlakbij op vakantie,in zo’n resort dat zal wel goed gaan
schat wat eten we vanavond, zet je even de tv aan
kom maar even naast me zitten, waarheen zou je willen gaan
adem uit en in de stilte, waar je stil kan blijven staan
staar over het lege land, waar je wie je bent zal zijn
losgezongen van de waanzin
met haar oeverloos refrein

naast haar
hij zet de vuilniszakken buiten
hij veegt de bladeren van haar stoep
en als er ’s avonds laat nog licht brand
dan brengt hij haar tomatensoep
niet omdat zij ooit iets vroeg
hij woont naast haar
dat is genoeg
en verderop op nummer zeven
verloor onlangs een man zijn vrouw
daar komt de buurvrouw ’s ochtends even
praten en de was doen voor dag en dauw
niet omdat hij ooit iets vroeg
ze woont naast hem
dat is genoeg
en in de krant staat dat het slecht gaat
dat het in dit land steeds minder is
de buurvrouw lacht en brengt de buurman
een in die krant gerolde vis
niet omdat hij ooit iets vroeg
zij woont naast hem
dat is meer dan genoeg

even voor altijd
hij ziet haar staan, zij ziet hem zitten
ze kijkt opzij als hij haar ogen vindt
hij doet alsof hij heel gewoon doet
zij lacht net iets te hard, neus in de wind
ze hebben iets te vaak verloren
om onbevangen in het spel te staan
maar wie niet waagt die zal niet winnen
voelt het goed, trek de stoute schoenen aan
laat het los, laat het vrij
laat het nu maar voor even
voor altijd zijn
en hou elkaar vast
hij zou zo graag zien waar het heen gaat
ze is het einde maar van welk begin
verdwaald in het zoeken
ze wil hem geloven maar waar gelooft hij in
laat het los, laat het vrij
laat het nu maar voor even
voor altijd zijn
en hou elkaar vast
en zelfs als altijd het even niet meer doet
hou elkaar vast
’t hoeft niet perfect te zijn
het is goed

achmed hassan petrus kees cohen
hij heet achmed hassan petrus kees cohen
hij is vernoemd naar alle vaders van zijn vaderen
hij heeft een blonde krullekop en soul in zijn stem
een zwarte snor en elke bloedgroep in zijn aderen
hij begrijpt niet goed wat vader bedoelt
als 'ie over lang geleden vetes vertelt
het had iets te maken met wat oude boeken
gelijke woorden maar dan anders gespeld
hij heet achmed hassan petrus kees cohen
en op school volgt hij het liefst geschiedenis
zijn boek begint pas bij het jaar 3006
de meester zegt dat wat daarvoor kwam niet echt leerzaam is
en hij weet wel van legendes, dat mensen kleuren hadden
en dat er daarom oorlog werd gevoerd
moeder maakt de vergelijking met pannenkoeken bakken
het wordt wel wat als je maar lang genoeg roert
hij heet achmed hassan petrus kees cohen
hij gelooft in liefde en hij gelooft in mensen
hij bidt niet op zijn knieën of in een hoge toren
hij houdt zijn ogen open bij zijn wensen
oh achmed hassan petrus kees cohen
voorlopig ontmoet ik jou nog niet
maar ik beloof je, ik blijf doorgaan totdat ik je ken
ik hoop dat je wil wachten verre vriend

mooier door de jaren
steeds minder waar je meer van houdt
steeds dichter bij niets
steeds verder richting overal zijn
steeds sterker zonder iets
steeds stiller zeggingskracht
steeds dichter bij trouw
steeds mooier door de jaren
en de jaren steeds mooier
door jou
steeds vaker verweven
het meisje, de vrouw
steeds vrijer steeds verder
en nog steeds
van wie ik hou
steeds mooier door de jaren
en de jaren steeds mooier
door jou
met je perenbloesem
en je nachtjapon
en je zachte lieve lach
met je tranen soms
je verdwaald zijn ook
en je dromen
grote dromen elke nacht
je stilleventjes
waarmee je eventjes
kan toveren met niets
dat ook alles is
gelijk alles is
niets waarvan ik zo geniet

gelukkig maar
wij zijn mensen van mitsen, mitsen en maren
van als straks en later, van klussen te klaren
we zijn aardig tevreden, we zijn best voor elkaar
en we zijn zelfs gelukkig, gelukkig maar
wij zijn mensen van werken, van werken en willen
dorstig naar honger, die niet lijkt te stillen
zo zijn we gebakken, zitten wij in elkaar
en zo zijn we gelukkig, gelukkig maar
wij zijn mensen van moeten, moeten en streven
altijd op weg, naar een doel in ons leven
en dat doel dan weer verleggen
zo zijn we nooit klaar,en we zijn best gelukkig
gelukkig maar
er is altijd een maar
als je heel even stil staat
stil bij je doelen
die al achter je liggen
wat zou je dan voelen
wat zou je voelen
ga heel even stil staan
stil bij elkaar
heel even stil staan
en voel het maar
neem dat mee als je doorgaat, in je werken je streven
je voelen je willen, je liefde je leven
want doorgaan dat doen we, nu eenmaal nooit klaar
de reis als bestemming
de reis als bestemming
gelukkig maar

zingt zij
ik zag haar maar een keer
een keer maar nog steeds
zingt ze door mijn hoofd
een licht dat niet meer dooft
nog steeds
zing zing zingt zij
zing zing zingt zij
zing zing zingt zij
door mijn zijn
ik ken niet eens haar naam
ik ken haar naam niet en toch
weet ik wie ze is
haar stem mijn stil gemis
nog steeds
zing zing zingt zij
ze zingt in mij
zing zing zingt zij
ze klinkt in mij
zing zing zingt zij
zich in mij
wie weet zie ik haar weer
zie ik haar nog een keer
wie weet
zing zing zingt zij
ze zingt in mij
zing zing zingt zij
ze klinkt in mij
zing zing zingt zij
mij ooit vrij

als ik straks ga
als ik straks ga dan blijft alles gelijk
een ochtendkrant de zon en mooie woorden
er kijkt weer iemand zoals ik nu kijk
en kiest voor zijn gevoel nieuwe akkoorden
akkoorden die hoorden bij mij
als ik straks ga dan blijft nog alle tijd
voor jeugd met net als ik het eeuwig leven
en als die eeuwigheid dan toch verglijdt
dan weten zij zich straks ook weer verweven
verweven het leven en wij
wij en iedereen
wij en iedereen
we zijn allemaal alleen maar één
dus dans maar ga maar dansen
leef ga maar leven
het is een dans om door te geven
we gaan nooit voorbij
dans maar ga maar dansen
leef ga toch leven
het is een dans om door te geven
wij gaan nooit voorbij
als ik straks ga dan blijf ik voor altijd
in alles wat ik ooit heb mogen zingen
en als het lied van de vergankelijkheid
bewaarheid wordt dan blijf ik bij je binnen
binnen in zinnen zijn wij
wij iedereen
wij en iedereen
we zijn allemaal alleen maar één